บทที่ 3.21

"คุณสมบูรณ์แบบมาก...คุณดูเหมือน...ถูกวาดขึ้นมาเลย" ฉันกลืนน้ำลาย ยังไม่ทันผ่านไปแม้แต่วินาทีเดียว ฉันก็ทำตัวน่าอายไปซะแล้ว มาร์วินหัวเราะฮึในคอกับคำพูดสุดเขินของฉันและปัดมือเบาๆ ที่แขนฉัน

"เลน่า" มาร์วินยิ้ม "ฉันรู้ว่าคุณบอกว่าคุณเคยได้ยินมาก่อน แต่คุณดู...สมบูรณ์แบบจริงๆ"

ฉันรู้สึกว่าหัวใจละลายกั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ